آزمایشگاه ایمونوهیستوشیمی

 مسئول آزمایشگاه: خانم دکتر فرزانه گنجی و آقای دکتر مهرداد جهانشاهی

  معرفی آزمایشگاه:

  در این آزمایشگاه با تهیه برشهای میکرومتری از بافت و استفاده از انواع رنگ آمیزی های عمومی و اختصاصی به مطالعه ساختار اولیه و ساختارهای تغییر یافته بافت ها پرداخته می شود. به علاوه در این آزمایشگاه آزمایشات ایمونوهیستوشیمی قابل انجام است که طی آن با استفاده از روش اتصال آنتی ژن- آنتی بادی پروتئینهای موجود در بافتهای مختلف شناسایی و بررسی می شوند. در این روش پروتئین های سلولی، کانال ها و رسپتورها ی سطح سلولی و ..... می توانند بعنوان آنتی ژن محسوب شده و توسط آنتی بادی اختصاصی خود مورد شناسائی قرار گیرند. این فرایند می تواند با فلورسنت شدن آنتی بادی همراه بوده و تکنیک ایمونوفلورسنت را شکل دهد.

- تکنیکهای مختلف رنگ آمیزی که در این آزمایشگاه راه اندازی شده اند عبارتند از:

۱. رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی برای نورونهای دارای گیرنده سروتونینی ۵HT_۲A

۲. رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی برای نورونهای دارای گیرنده موسکارینی M_۱

۳. رنگ آمیزی سلولهای آپوپتوتیک با استفاده از کیت تانل

۴. رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی برای آستروسیت ها:

  در این روش با استفاده از آنتی‌بادی‌های پلی کلونال، آنتی‌ژن‌های سلولها شناسایی می‌شود. در حال حاضر این شیوه به عنوان یکی از روشهای تشخیصی مهم در شاخه پزشکی و بویژه دانش آسیب شناسی جای خود را باز کرده‌است.

  در روش رنگ آمیزی اختصاصی ایمونوهیستوشیمی برای آستروسیتها از دو آنتی بادی Rabbit Anti- GFAP  و Goat Anti-rabbit IgG استفاده می گردد (شکل ۱).

شکل ۱: نمونه ای از تصویر رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی، آستروسیت به رنگ قهوه ای می باشد

۵. رنگ آمیزی گلژی:

با اینکه بیش از یک قرن از ابداع رنگ آمیزی گلژی برای مشاهده دقیق نورونها می گذرد ولی هنوز هم این روش مورد استفاده قرار دارد و برای تعیین ویژگی های مورفولوژیک نورونها بکار می رود.

اساس رنگ آمیزی گلژی پر کردن نورونها و زوائد آنها با رسوب ظریف کرومات نقره است که نورون را به رنگ قهوه ای تیره در می آورد (شکل ۲).

چندین روش مختلف برای انجام این رنگ آمیزی وجود دارد که از بین آنها می توان به Golgi-Cox، Golgi-hortega و Rapid Golgi اشاره نمود.

شکل ۲: نمونه ای از فتومیکروگراف تهیه شده از ناحیه هسته حرکتی عصب سه شاخه در موش صحرائی به روش گلژی